NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
وَأَبُو
بَكْرِ بْنُ
أَبِي
شَيْبَةَ
قَالَا
حَدَّثَنَا
يَحْيَى عَنْ
عُبَيْدِ
اللَّهِ بْنِ
الْأَخْنَسِ
عَنْ
الْوَلِيدِ
بْنِ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
أَبِي مُغِيثٍ
عَنْ يُوسُفَ
بْنِ مَاهَكَ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عَمْرٍو
قَالَ كُنْتُ
أَكْتُبُ
كُلَّ شَيْءٍ
أَسْمَعُهُ
مِنْ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أُرِيدُ
حِفْظَهُ
فَنَهَتْنِي
قُرَيْشٌ
وَقَالُوا
أَتَكْتُبُ
كُلَّ شَيْءٍ
تَسْمَعُهُ
وَرَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بَشَرٌ
يَتَكَلَّمُ
فِي
الْغَضَبِ وَالرِّضَا
فَأَمْسَكْتُ
عَنْ
الْكِتَابِ فَذَكَرْتُ
ذَلِكَ
لِرَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَأَوْمَأَ
بِأُصْبُعِهِ
إِلَى فِيهِ
فَقَالَ
اكْتُبْ
فَوَالَّذِي
نَفْسِي
بِيَدِهِ مَا
يَخْرُجُ
مِنْهُ
إِلَّا حَقٌّ
Abdullah b. Amr'dan
(r.a.) şöyle dediği rivayet olunmuştur:
Ben, muhafaza etme
düşüncesiyle Rasulullah (s.a.v.)'den işittiklerimin hepsini yazıyordum. Kureyş
(kabilesinden bazı müslümanlar)
"Rasülullah (s.a.v.)
öfkeli halinde de sakin halinde de konuşan bir insan iken sen ondan duyduğunu
yazıyor musun?" diyerek beni bundan menettiler.
Ben de yazmaktan
vazgeçtim ve bu durumu Rasülullah (s.a.v.)'e anlattım. Parmağıyla ağzına işaret
ederek;
"Sen yaz(maya devam
et), varlığım elinde olan Allah'a yemin olsun ki bundan haktan başkası
çıkmaz" buyurdu.
İzah:
Bu hadis-i şerif
Rasûl-i Zîşan Efendimizin, öfkeli hallerinde de sevinçli ve sakin hallerinde de
hakkı söylediğini ifade etmektedir.
Binaenaleyh onun her sözü
dinî hükümler İçin bir dayanak ve bir delildir. Öfke ve sevinç halleri onun
her an Hakka bağlı ve vahyi ilahî mahalli olan kalbine tesir-edip dilinden akan
hikmet pınarlarını bulandıramaz.